ابرنواختر 0509-67.5 در ابرهای ماژلانی بزرگ واقع شده است و کهکشان کوچکی است که حدود 17 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. ابرنواختر ه ساختار باقیمانده از انفجار ستارهای که ابرنواختر است، میگویند.
کلوزآپی بسیار زیبا از تجمع ابر و بادهای کهکشانی که سحابی شکارچی (LL Orionis) را تشکیل دادهاند. سحابی شکارچی که به نام سحابی جبار هم معروف است تنها سحابی آسمان است که با چشم غیرمسلح هم دیده میشود. مکان این سحابی در جنوب کمربند شکارچی است. نام انگلیسی آن نیز Orion Nebula است.
بخشی از سحابی رتیل (Tarantula Nebula) که در میان تجمع عظیمی از ابرهای ماژلانی قرار گرفته است. LMC کهکشانی است که به دور کهکشان ما و راه شیری گردش میکند و به صورت حبابی تیره در آسمان زمین دیده میشود. سحابی رتیل یک سحابی معروف در صورت فلکی ماهی زرین است. این سحابی درخشان ترین جرم غیر ستاره ایست که تا کنون کشف شده است٬ به حدی که اگر جای سحابی جبار درکهکشان راه شیری قرار داشت می توانست روی زمین سایه ایجاد کند.
مجموعهای از اجرام آسمانی طوفانی که با نام سحابی شاهتخته شناخته میشود. این سحابی در صورت فلکی شاهتخته قرار دارد. فاصله آن از زمین 7500 سال نوری است و در نیمکره جنوبی آسمان واقع شده است.
کهکشان مارپیچ که با نام NGC 1433 شناخته میشود حدود 32 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. کهکشانهای مارپیچی عموما به صورت یک دیسک چرخان هستند که از چند بازو تشکیل شدهاند و ستارگان در آن قرار دارند. در مرکز آنها نیز یک برآمدگی کره مانند است و محل تجمع ستارگان پیر است.
نور باقیمانده از ستاره خورشید مانندی که در حال مرگ است. این ستاره به نامهای سحابی آنت، Menzel 3 و Mz3 نیز شناخته میشود.
اکوی نوری ستاره V838 Mon که حدود 6 سال نوری قطر دارند. وی 838 تکشاخ، ستارهای در صورت فلکی تکشاخ است. در این تصویر که در سال 2002 میلادی توسط هابل ثبت شده است، این ستاره را نشان میدهد که در حال فوران مواد به بیرون است. با گذشت زمان پرتوهای نور درخشان ستاره ابر بسیار بزرگی از گاز و غبار را روشن کرد که پهنایش به یک سال نوری میرسید. گروهی از اخترشناسان حدس میزنند این منظره، صحنهٔ نابودی سامانه ستاره ای ستارهٔ وی۸۳۸ تکشاخ باشد. آنها میگویند گویی ستارهٔ مادر سیاراتش را بلعیده است.
مجموعه ستارهای NGC 2060 در قلب سحابی رتیل قرار دارند. این مجموعه اندازهای برابر با 170 هزار سال نوری از ابرهای ماژلانی دورتر است و در کهکشان راه شیری است.
یکی از بزرگترین تصاویر ساخته شده از عکسهای هابل که میلیونها ستاره را در اطراف 30 Doradus نشان میدهند. 30 Doradus نام دیگر سحابی رتیل است که در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد.
عکسی از منطقه کوچکی از ستاره M17 که به نام سحابی اومگا نیز شناخته میشود. این سحابی در فاصله 5500 سال نوری از زمین قرار دارد. سحابی اومگا با اسمهای سحابی قو یا سحابی نعل اسبی نیز شناخته میشود و در منطقه اچ دوم (H II) در صورت فلکی کمان قرار دارد . دهانه این سحابی حدود ۱۵ سال نوری قطر دارد . قطر مادهٔ میان ستارها که خود سحابی اومگا نیز بخشی از آن است ٬ ۴۰ سال نوری است. جرم کل سحابی اومگا ۸۰۰ برابر جرم خورشید است .
نظرات شما عزیزان:
سعید
ساعت8:06---10 آبان 1393
خیلی تصاویرزیبایی بود ممنون
ارسال توسط ناشناس
آخرین مطالب